Μετά τη θριαμβευτική 10η διοργάνωση στο Καστελλόριζο, το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Beyond Borders περνά τα σύνορα και φτάνει για δεύτερη φορά στην Κωνσταντινούπολη! Στις 20 & 21 Σεπτεμβρίου 2025, η Ταινιοθήκη της Κωνσταντινούπολης (Sinematek Evi, Kadıköy - Χαλκηδόνα) γεμίζει εικόνες, ιστορίες και συγκινήσεις από τις βραβευμένες ταινίες του 9ου φεστιβάλ.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια, Ειρήνη Σαρίογλου, το λέει ξεκάθαρα:
«Η παρουσία του Beyond Borders στην Κωνσταντινούπολη ήταν ένα όνειρο χρόνων. Θέλουμε να δείξουμε πως ο πολιτισμός και ο διάλογος ενώνουν κόσμους και αντιλήψεις. Σας περιμένουμε για δύο βραδιές γεμάτες αλήθεια, χιούμορ και ψυχή Καστελλόριζου!».
Τι θα δούμε;
- I Shall Not Hate – Συγκλονιστική ιστορία του Παλαιστίνιου γιατρού Abuelaish που έχασε τις τρεις κόρες του από ισραηλινό τανκ και απαντά με… συγχώρεση.
- Monument – Πατέρας και γιος στη Ρωσία παλεύουν με ταυτότητα και ιδεολογία.
- Searching for Rodakis – Μια ανακάλυψη τάφου έξω από την Πόλη ξυπνά μνήμες φιλίας και ιστορίας.
- Λώξη – Η Λωξάνδρα, μια νέα γυναίκα με σύνδρομο Down, γράφει ιστορία στο Εθνικό Θέατρο.
- Koka – Πατέρας και γιος στην άκρη της Βερίγγειου θάλασσας σε μια συγκλονιστική ιστορία επιβίωσης.
- Sister of Mine – Η πτώση μιας ταλαντούχας έφηβης στα ναρκωτικά.
Ιστορίες που σοκάρουν, συγκινούν, εμπνέουν.
Είσοδος ελεύθερη για όλους!
Πού; Ταινιοθήκη της Κωνσταντινούπολης – Osmanağa, Hasırcı Sk. No:16, Kadıköy
Πότε; 20 & 21 Σεπτεμβρίου 2025
Πρόγραμμα προβολών:
Σάββατο 20 Οκτωβρίου
16:00 Searching for Rodakis του Kerem Soyyilmaz (Ειδικό ΒραβείοΜεσογειακής Φιλίας).
17:30 Monument του Maksim Adveev (Χρυσός Φοίνικας μicro), Παγκόσμια Πρεμιέρα.
18:00 I shall not hate της Tal Barda (Χάλκινο Στεφάνι Μεγίστης), Ελληνική Πρεμιέρα.
Κυριακή 21 Οκτωβρίου
16:00 Koka του Aliaksandr Tsymbaliuk (Χρυσό Στεφάνι Μεγίστης – Grand Prix), Ελληνική Πρεμιέρα.
17:15 Sister of Μine του Mariusz Rusinski (Αργυρός Φοίνικας μicro),Ελληνική Πρεμιέρα.
18:00 Λώξη των Δημήτρη Ζάχου και Θανάση Καφετζή (Καλύτερο Ελληνικό Ντοκιμαντέρ).
Λίγα λόγια για τις ταινίες του φεστιβάλ
I shall not hate της Tal Barda, Καναδάς, 2024, 90' ΕλληνικήΠρεμιέρα
Από τον προσφυγικό καταυλισμό Jabaliya της Γάζας μέχρι το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, το "'I shall not hate" ακολουθεί την αχαρτογράφητη πορεία του Dr. Izzeldin Abuelaish, του πρώτου Παλαιστίνιου γιατρού που εργάζεται σε ισραηλινό νοσοκομείο και γεννάει μωρά, του οποίου το ήθος της συγχώρεσης και της συμφιλίωσης δοκιμάζεται στην ύστατη δοκιμασία όταν ένα ισραηλινό τανκ βομβαρδίζει το σπίτι του, σκοτώνοντας τις τρεις κόρες του. Παρά τις αντιξοότητες, μετατρέπει την τραγωδία του σε μια παγκόσμια εκστρατεία για την εξάλειψη του μίσους. Μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και τον επακόλουθο πόλεμο στη Γάζα, το ταξίδι του γιατρού γίνεται ακόμη πιο μοιραίο για τη δυνατότητα να φανταστούμε ένα μέλλον για Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς. Το " I shall not hate" είναι μια επιστολή ανεκτικότητας από έναν βαθιά εμπνευσμένο άνθρωπο με ένα μήνυμα τόσο επείγον όσο ποτέ άλλοτε.
Η Tal Barda είναι Γαλλοαμερικανίδα δημιουργός ντοκιμαντέρ και παραγωγός, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιερουσαλήμ. Η Tal είναι νικήτρια του Greenhouse Film Programme και του SIMA (Global impact media awards), υπότροφος του Tribeca Film Fund για τις ταινίες της. Το ποικίλο ρεπερτόριο των κινηματογραφικών της έργων έχει προβληθεί σε διεθνή φεστιβάλ και κινηματογράφους σε όλο τον κόσμο. Η Tal έχει συνεργαστεί με διεθνείς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, μεταξύ των οποίων: HBO, ARTE, BBC, CBC, ZDF και IKON. Το πιο πρόσφατο έργο της Tal είναι μια σειρά ντοκιμαντέρ 3 τμημάτων με τίτλο Criminal file 512, η οποία έγινε η πιο δημοφιλής σειρά ντοκιμαντέρ στην ισραηλινή τηλεόραση το 2022. Οι ταινίες της Tal περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ταινίες: Woman of Valor (υποψήφια για τα βραβεία της Ισραηλινής Ακαδημίας 2022), 100 εκατομμύρια προβολές (YesDocu/ZDF), Family in Transitionπου κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Doc Aviv 2019, The Wonderful Kingdom of Papa Alaev (ARTE, CNC, IKON, Chanel 8, Greenhouse, Tribeca Film Fund).
Monument του Maksim Avdeev, Ρωσία, 2024, 15' Ελληνική Πρεμιέρα
Σε έναν προβληματισμό για την οικογένεια, την ταυτότητα και την άβυσσο της ιδεολογίας, ο σκηνοθέτης Maksim Avdeev αντιμετωπίζει τους σκληρούς παραλληλισμούς και τις αγεφύρωτες διαφορές με τον πατέρα του. Ενωμένοι μέσω του αίματος αλλά διχασμένοι από τις διαφορετικές πεποιθήσεις, η σχέση τους υπάρχει μόνο μέσα στα όρια του αρχειακού υλικού. Αναγκασμένος σε εξορία λόγω της ομοφυλοφιλίας του, ο Maksim σπάει τη σιωπή και καλεί τηλεφωνικά τον πατέρα του μετά από 1,5 χρόνο. Η ταινία αναδύεται ως μια ωμή και οικεία εξερεύνηση των ρήξεων μέσα σε μια οικογένεια, καθώς ο Maksim παλεύει με την οδυνηρή συνειδητοποίηση ότι η πίστη του πατέρα του στη ρωσική προπαγάνδα επισκιάζει το δεσμό τους ως γονέα και παιδιού. Μέσα από αυτόν τον απόμακρο διάλογο, ο Maksim ξεκινάει ένα ταξίδι ψυχικής αναζήτησης για να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ τους, περιηγούμενος στην πολυπλοκότητα της αγάπης, της αποδοχής και της αδυσώπητης έλξης των αντικρουόμενων αληθειών.
Ο Maksim Avdeev γεννήθηκε στη μικρή ρωσική πόλη Agryz. Ζώντας στην Αγία Πετρούπολη, ο Maksim αποφοίτησε από τη σχολή υποκριτικής και αφού μετακόμισε στο Βερολίνο λόγω του αυξανόμενου κινδύνου για τα queer άτομα να παραμείνουν στην πατρίδα τους, ο Maksim ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα ως σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Το Monument είναι η πρώτη του ταινία.
Searching for Rodakis του Kerem Soyyilmaz, Τουρκία, 2023, 57'
Η Χρυσούλα, που πέθανε το 1887 σε ηλικία 17 ετών, θάφτηκε κάτω από το πάτωμα του σπιτιού της οικογένειάς της σε ένα μικρό χωριό 100 χιλιόμετρα από την Κωνσταντινούπολη. Τριάντα επτά χρόνια αργότερα, λόγω μιας ανταλλαγής πληθυσμών, η οικογένεια της Χρυσούλας αναγκάστηκε να την αφήσει θαμμένη κάτω από το πάτωμα όταν εκτοπίστηκαν στη βόρεια Ελλάδα. Εκατό χρόνια αργότερα, κατά την ανακαίνιση αυτού του παλιού σπιτιού, η οικογένεια ενός κινηματογραφιστή που ζούσε εκεί ανακάλυψε την ταφόπλακα της Χρυσούλας. Αυτή η ταινία, σε σκηνοθεσία του Kerem Soyyılmaz, είναι μια ιστορία για την ανακάλυψη της ταφόπλακας το 2016, την έρευνα για την οικογένεια που της ανήκε και την αναζήτηση που κατέληξε στη Θεσσαλονίκη το 2022, εξιστορημένη μέσα από τις εμπειρίες του σκηνοθέτη και της οικογένειάς του.
Ο Kerem Soyyilmaz (1984) γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπεσίκτας της Κωνσταντινούπολης. Με προϋπηρεσία σε εμπορικές ταινίες, το Searching for Rodakis είναι το πρώτο του ντοκιμαντέρ. Το Searching for Rodakis κέρδισε 4 βραβεία, συμπεριλαμβανομένου του βραβείου καλύτερης ταινίας στο 30ο Adana Golden Boll Film Festival. Σήμερα ζει στην Κοπεγχάγη και εργάζεται σε κινηματογραφικά και διαπολιτισμικά έργα μεταξύ Δανίας και Τουρκίας.
Λώξη των Δημήτρη Ζάχου, Θανάση Καφετζή, Ελλάδα, 2024, 87'
Η Λωξάνδρα, μια νέα γυναίκα με σύνδρομο Down, γίνεται το πρώτο ανάπηρο άτομο που υπογράφει συμβόλαιο ηθοποιού με το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας. Αφήνει την πόλη και τη γνώριμη καθημερινότητά της και ταξιδεύει στην Αθήνα για να γίνει μέλος του επαγγελματικού θιάσου του Εθνικού. Για τους επόμενους 6 μήνες η Λώξη κάνει πρόβες και φίλους, ερωτεύεται, διασκεδάζει, απογοητεύεται και συνεχίζει ξανά και ξανά να διεκδικεί προσβασιμότητα στην πράξη, ανατρέποντας ένα στερεότυπο τη φορά.
Δημήτρης Ζάχος – Σκηνοθέτης: Σπούδασε Κινηματογράφο στο ΑΠΘ, με την πτυχιακή του ταινία “Πιγκουίνοι” να διακρίνεται στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ το 2020 η ταινία του με τίτλο “Βούτα” βραβεύτηκε στο 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Η ταινία "Λώξη" είναι το πρώτο του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, σε συν-σκηνοθεσία με τον Θ. Καφετζή. Έχει σχεδιάσει βιντεοπροβολές για θεατρικές παραστάσεις, έχει διδάξει σκηνοθεσία στο Τμ. Κινηματογράφου ΑΠΘ και υποκριτική σε δραματικές σχολές.
Θανάσης Καφετζής – Σκηνοθέτης: Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και είναι απόφοιτος του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται ως κινηματογραφιστής στη Αθήνα. Εργάστηκε ως κινηματογραφιστής και βοηθός σκηνοθέτη στο ντοκιμαντέρ "Next stop: Utopia", το οποίο έκανε πρεμιέρα ως επίσημη επιλογή στο IDFA και κέρδισε πολλά βραβεία σε όλο τον κόσμο. Η "Λώξη" είναι το δεύτερο ντοκιμαντέρ του μεγάλου μήκους.
Koka του Aliaksandr Tsymbaliuk, Πολωνία, 2024, 47' Ελληνική Πρεμιέρα
Μια οικεία ιστορία της σχέσης μεταξύ πατέρα και γιου, που ζουν στην άκρη του κόσμου κοντά στη Βερίγγειο Θάλασσα, εμποτισμένη με τη σκληρότητα της τοπικής πραγματικότητας και την
απλότητα της παιδικής ηλικίας, την αυστηρότητα της πατρικής αγωγής και την αγάπη που βρίσκει πάντα μια θέση σε κάθε μέρος του πλανήτη και σε κάθε καρδιά, ακόμη και σε εκείνη που μοιάζει πιο σκληρή από την πέτρα.
Ο Aliaksandr Tsymbaliuk, 34 ετών, γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Pinsk, Λευκορωσία. Σε ηλικία 24 ετών, μετά από μια μακρά περίοδο εσωτερικής περιπλάνησης (τότε κατάφερε να τελειώσει τη Σχολή Μηχανικών Ήχου), ένιωσε έντονη την ανάγκη να αφοσιωθεί στον κινηματογράφο και γράφτηκε στο τμήμα κινηματογράφου της Σχολής Κινηματογράφου του Λοτζ, απ' όπου αποφοίτησε με επιτυχία. Κατά τη διάρκεια και μετά τις σπουδές του έλαβε μέρος σε διάφορα έργα, τόσο μυθοπλαστικά όσο και ντοκιμαντέρ (μεταξύ των οποίων το "The Whaler Boy" dir. Philipp Yuryev 2020, "Draw for Change!" dir. Anna Moiseenko 2020, "Sunburned" dir. Carolina Hellsgård 2019), αλλά όπως αποδείχθηκε, η εσωτερική του προτίμηση ήταν στα ντοκιμαντέρ και αποφάσισε να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη του εαυτού του ως κινηματογραφιστή και σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ. Το τελευταίο του μεγάλο έργο ως κινηματογραφιστής ήταν το "Queendom" dir. Agnia Galdanova, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο SXSW 2023 και κέρδισε το βραβείο NEXT:WAVE στο φεστιβάλ CPHDOX.
Sister of Mine του Mariusz Rusinski, Πολωνία, 2023, 30' Ελληνική Πρεμιέρα
Η Zuzia, μια εξαιρετικά ευαίσθητη και καλλιτεχνικά προικισμένη έφηβη, παλεύει σήμερα με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Ο αδελφός της, ο οποίος είναι και ο σκηνοθέτης της ταινίας, προσπαθεί να εξακριβώσει τις συνθήκες που οδήγησαν στην πτώση της Zuzia στον εθισμό.
Ο Mariusz Rusinski είναι απόφοιτος της Σχολής Wajda και του προγράμματος σεναρίου του PWSFTviT στο Λοτζ. Επί του παρόντος είναι εγγεγραμμένος στο πρόγραμμα σκηνοθεσίας στη Σχολή Κινηματογράφου του Λοτζ. Η παρθενική του ταινία, "Julia at the Seaside", έκανε πρεμιέρα στο 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κρακοβίας και παρουσιάστηκε σε πολλά άλλα φεστιβάλ, όπως το New Horizons IFF και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πάρνου. Επιπλέον, η ταινία ήταν υποψήφια για το Βραβείο Jan Machulski στην κατηγορία του καλύτερου ντοκιμαντέρ. Ο Mariusz Rusiński αναπτύσσει επί του παρόντος την ταινία μεγάλου μήκους του στο πλαίσιο του μαθήματος σεναρίου "Screenwriting Atelier" και εργάζεται επίσης σε μια ταινία μικρού μήκους στη Σχολή Κινηματογράφου στο Lodz.