Της Μαίρη Τσεβίκ Συμεωνίδου
Η ταβέρνα του Παντελή Τσομπάνογλου, μια από τις πιο ιστορικές και εμβληματικές γαστρονομικές γωνιές της Κωνσταντινούπολης, βρίσκεται στην καρδιά της Πόλης, ακριβώς δίπλα στην Αιγυπτιακή Αγορά, γνωστή και ως Μισίρ Τσαρσί.
Ιδρύθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα, το 1901, από τον Παντελή Ζαχαριάδη, έναν Έλληνα της Πόλης με μεγάλη αγάπη για τη μαγειρική και την παραδοσιακή πολίτικη κουζίνα. Ο Παντελής ξεκίνησε την πορεία του από ένα μικρό μαγειρείο στο ισόγειο της αγοράς και με την πάροδο του χρόνου, η φήμη του μεγάλωσε χάρη στις εξαιρετικές του συνταγές και τη ζεστή φιλοξενία του.
Η ταβέρνα αποτέλεσε σημείο συνάντησης για καλλιτέχνες, διανοούμενους, πολιτικούς και ταξιδιώτες απ’ όλο τον κόσμο. Ο ίδιος ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ λέγεται πως επισκέφθηκε το εστιατόριο και εκτίμησε ιδιαίτερα τις γεύσεις του.
Ύμνος στην Πολίτικη Κουζίνα
Το μενού της ταβέρνας του Παντελή είναι ένας ύμνος στην πολίτικη κουζίνα: γεμιστά, ιμάμ μπαϊλντί, κεφτέδες, μελιτζάνες με γιαούρτι, ντολμαδάκια, φρέσκα ψάρια, και φυσικά το περίφημο ταουκ γιοκσού (κοτόπουλο με γλυκό ρυζόγαλο). Κάθε πιάτο είναι φτιαγμένο με μεράκι και διατηρεί τις αυθεντικές συνταγές της Πόλης.
Η αισθητική του χώρου διατηρεί το αυθεντικό οθωμανικό ύφος, με μπλε κεραμικά πλακάκια και ξύλινες λεπτομέρειες, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα γεμάτη αναμνήσεις και ιστορία.
Αφού για κάποια χρόνια έκλεισε, η ταβέρνα άνοιξε ξανά τις πόρτες της, τιμώντας τη μνήμη του ιδρυτή της και συνεχίζοντας την παράδοση της φιλοξενίας και της γεύσης.
Η ταβέρνα του Παντελή δεν είναι απλώς ένα εστιατόριο. Είναι ένα ζωντανό κομμάτι της πολιτισμικής και γαστρονομικής ιστορίας της Κωνσταντινούπολης.
Ο Παντελής – Μια Ισχυρή και Τρυφερή Προσωπικότητα
Ο Παντελής Τσομπάνογλου ήταν ένας άνθρωπος ταπεινής καταγωγής, με καταγωγή από τη Νίγδη της Καππαδοκίας. Μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη στις αρχές του 20ού αιώνα, κουβαλώντας μαζί του τις γεύσεις και τις μυρωδιές της Ανατολής.
Με εργατικότητα, επιμονή και βαθιά αγάπη για τη μαγειρική, κατάφερε να δημιουργήσει ένα από τα πιο θρυλικά εστιατόρια της Πόλης. Ήταν άνθρωπος φιλόξενος, ευγενικός, αλλά και απαιτητικός στην κουζίνα του. Παρακολουθούσε ο ίδιος κάθε λεπτομέρεια, από την επιλογή των υλικών μέχρι το σερβίρισμα των πιάτων.
Παρά τις δυσκολίες – όπως τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955, όταν το κατάστημά του καταστράφηκε – δεν έχασε ποτέ το κουράγιο και την αγάπη του για το επάγγελμα. Με την υποστήριξη ανθρώπων που τον εκτιμούσαν, κατάφερε να ξανασταθεί στα πόδια του και να συνεχίσει το έργο του.
Ο Παντελής δεν ήταν απλώς μάγειρας. Ήταν ένας αληθινός καλλιτέχνης της γεύσης, ένας άνθρωπος που έγραψε ιστορία μέσα από τα πιάτα του και κέρδισε μια θέση στις καρδιές όλων όσων τον γνώρισαν.
"Πόλη μου, Γεύση μου, Ζωή μου”
