Επιστημονική επιτροπή που περιλαμβάνει αρχιτέκτονες, ειδικούς της ιστορίας της Τέχνης και πολιτικούς μηχανικούςεργάζεται για την αποκατάσταση μέρους του Ορφανοτροφείου με συντονιστή τον Άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Λάκης Βίγκας.
Ο Λάκης Βίγκας κρατά χαμηλούς τόνους για τη μεγάλη προσπάθεια, καθώς η πρώτη έγκριση αναφέρεται όχι στο σύνολο του έργου, αλλά σε ένα μικρό μέρος του:
«Τελείωσε με επιτυχία η φάση του σχεδίου για την ανακαίνιση του μικρού κτιρίου, δίπλα στο κεντρικό κτίριο, όπου φιλοξενείτο το σχολείο του Ορφανοτροφείου. Είναι κτίριο 1.000 τ.μ. και ζητήσαμε άδεια γι αυτό ώστε να λειτουργήσει ως ”πιλότος” για το έργο».
Το Ελληνορθόδοξο Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου είναι ιστορικό ξύλινο κτήριο 20.000 τετραγωνικών μέτρων, σε ένα από τα εννέα Πριγκηπόννησα στα ανοικτά της Κωνσταντινούπολης, στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Θεωρείται το μεγαλύτερο ξύλινο κτήριο στην Ευρώπη και το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο. Λειτούργησε ως ορφανοτροφείο από το 1903 έως το 1964. Η Διεύθυνση Βακουφίων προχώρησε σε κατάσχεση, ισχυριζόμενη ότι το ακίνητο δεν ανήκει στο Πατριαρχείο. Το Φανάρι, αφού εξάντλησε όλες τις νομικές δυνατότητές του στην τουρκική Δικαιοσύνη, προσέφυγε τελικά το 2005 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και δικαιώθηκε.
Ο Λάκης Βίγκας, είπε: «Η μεγαλύτερη επιθυμία μας είναι να φτιάξουμε ένα φιλικό προς το περιβάλλον κτήριο που θα προστατεύει τόσο τον Πολιτισμό όσο και την αρχιτεκτονική. Είναι ένα φυσικό θαύμα, επομένως θέλουμε να αποκατασταθεί με τρόπο που να σέβεται τη φύση. Για τη φάση υλοποίησης, δημιουργήσαμε μια επιστημονική επιτροπή που περιλαμβάνει αρχιτέκτονες, ειδικούς της ιστορίας της Τέχνης και πολιτικούς μηχανικούς».
Εκτεταμένο σε πέντε ορόφους, το οικοδόμημα που αποτελείται από 206 δωμάτια κατασκευάστηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Alexander Vallaury το 1898 ως ξενοδοχείο, αλλά αργότερα αγοράστηκε από τη σύζυγο ενός Έλληνα τραπεζίτη, Ελένη Ζαρίφη, η οποία στην συνέχεια δώρισε το κτίριο στο Πατριαρχείο που το λειτούργησε ως ορφανοτροφείο.
Βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου στο νησί, το κτίριο εκκενώθηκε λόγω «κίνδυνου πυρκαγιάς και έλλειψης ασφάλειας για τα παιδιά» το 1964, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του έργου.
Το 2018, η Europa Nostra, μια πανευρωπαϊκή ομοσπονδία για την πολιτιστική κληρονομιά, τοποθέτησε το κτήριο στον κατάλογο των επτά πιο απειλούμενων μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ευρώπη. Μια ομάδα ειδικών, συμπεριλαμβανομένων μηχανικών, πολεοδόμων, ιστορικών τέχνης και τοπογράφων, από διάφορα μέρη του κόσμου πήρε την σκυτάλη υπό τον συντονισμό του Λάκη Βίγκα για την αποκατάσταση του ορφανοτροφείου, εξετάζοντας την πιο πρόσφατη κατάσταση της δομής και του περιβάλλοντος χώρου.
Η προσπάθεια γίνεται σε συνεργασία με ομάδα αρχιτεκτόνων (που εργάζστηκαν εθελοντικά όλο το προηγούμενο διάστημα) υπό τον αρχιτέκτονα Απόστολο Πορίδη, ενώ υπάρχει συνεργασία και με το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, καθώς υπάρχει πρόθεση να δοθεί η δυνατότητα να εργαστούν στο πρότζεκτ έμπειροι αλλά και νέοι αρχιτέκτονες.
