Της Μαρίας Δήμου
Μια ενδιαφέρουσα αναφορά για τον τρούλο της Αγίας Σοφίας με αφορμή τα έργα συντήρησης που ξεκίνησαν πριν λίγο καιρό φέρνει στην επιφάνεια τη σημασία στη λεπτομέρεια που έδιναν οι πρώτοι κατασκευαστές.
Ο Dr. Kaya Üçer, καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών Mimar Sinan θυμάται τον πατέρα του να διηγείται πως, στις επισκευές που πραγματοποιούσε ως τεχνίτης τοιχογράφος στον τρούλο της Αγίας Σοφίας, οι εργάτες που δούλευαν στην σκαλωσιά μέσα στον τρούλο έπεφταν με συμπτώματα ιλίγγου. Στην αρχή αποτέλεσε ένα ανεξήγητο φαινόμενο, που οδηγούσε τους εργάτες στο νοσοκομείο.
Πρόβλημα με το οξυγόνο
Οι εξετάσεις τους έδειξαν πως υπήρχε πρόβλημα με την αναπνοή και το οξυγόνο. Από τη μία το ύψος από την άλλη η ζέστη και οι ανάσες των πολυάριθμων επισκεπτών έκαναν την κατάσταση στα 55 μέτρα ύψος από το δάπεδο ανυπόφορη για τους ανθρώπους που δούλευαν στο ύψος αυτό. Η ανάγκη δημιουργίας ρεύματος αέρα που θα βοηθούσε τους εργάτες να δουλεύουν ήταν ένα πρόβλημα που αναζητoύσε άμεση λύση.
Κι η λύση ήρθε από τον πατέρα του, τον Hamit Üçer, τον για πολλά χρόνια επικεφαλής τοιχογράφο του Παλατιού του Τοπ Καπί και της Αγίας Σοφίας. Σαν έμπειρος τεχνίτης είχε προσέξει τις μικρές οπές που υπήρχαν διάσπαρτες σε όλη την επιφάνεια του τρούλου κι είχαν κλειστεί στις διάφορες εργασίες που είχαν γίνει στην πάροδο των χρόνων στην εξωτερική επιφάνειά του.
Η σοφία των παλαιών τεχνιτών
Πήρε λοιπόν ένα σφυρί κι άρχισε να χτυπά το υλικό που έκλεινε τις τρύπες. Μέσα σε λίγη ώρα η κατάσταση είχε αλλάξει. Η σοφία των παλαιών τεχνιτών είχε προβλέψει αυτή τη δυσκολία κι είχε δώσει την απαραίτητη λύση, που όμως οι μεταγενέστεροι θεώρησαν μη αναγκαία κι ίσως προβληματική.
Οι εργάτες συνέχισαν το έργο τους χωρίς πλέον κανένα πρόβλημα καθώς ο αέρας μέσα στον τρούλο ήταν πια φρέσκος και καθαρός!
