Της Μαρίας Δήμου
Η Πόλη είναι γεμάτη από εκκλησίες αφιερωμένες στην Παναγία. Από τα Εισόδια στο Σταυροδρόμι και την Ευαγγελίστρια Προπόδων Ταταούλων μέχρι το Αγίασμα των Βλαχερνών και την Παναγία Μπαλίνου κι από την Κουμαριώτισσα στο Νιχώρι μέχρι την Παναγία Ελπίδα στο Κοντοσκάλι και την Παναγία των Ουρανών στο Παλάτι του Πορφυρογέννητου, η Πόλη είναι σαν να πανηγυρίζει κάθε Αύγουστο απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μια Παναγία όμως που γιορτάζει μακριά από την εκκλησία της είναι η Παναγία η Μαυρομολίτισσα. Η εικόνα του μοναστηριού που δεν υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια φιλοξενείται στον Ταξιάρχη του Μεγάλου Ρεύματος και γιορτάζει στα εννιάμερα της Παναγίας.
To 1713 καταστράφηκε από τον Τζιν Αλή Σεχίτ πασά
Κάποτε ήταν στο προσκυνητάρι στο καθολικό της μονής στο Μαύρο Μόλο, στην είσοδο του Βοσπόρου από τον Εύξεινο Πόντο. Στην άκρη της απότομης ακτής είχε υψωθεί το μοναστήρι και κάτω οι Βυζαντινοί είχαν φτιάξει λιμάνι με αποβάθρα, όπου πλήρωναν τέλη τα διερχόμενα καράβια για τα εμπορεύματα που μετέφεραν. Το μοναστήρι άκμασε με μοναχούς να το διακονούν και πιστούς να προσκυνούν. Μέχρι που το 1713 το μοναστήρι καταστράφηκε από τον ΤζινΑλή Σεχχίτ πασά και κατακρημνίστηκε. Έφυγαν κι οι μοναχοί παίρνοντας και την εικόνα της Παναγίας της Μαυρομολίτιισας. Αναζητώντας καταφύγιο στάθηκαν στις Εστίες, στο σημερινό Μέγα Ρεύμα του Βοσπόρου. Στο ναό των Ταξιαρχών εναπόθεσαν την εικόνα κι έκτοτε οι Μεγαρευμιώτες ανέλαβαν να την τιμούν και να την πανηγυρίζουν στις 23 Αυγούστου.
Ακολουθία μέσα στα πλεούμενα
Μέχρι το 1922 πομπή από καΐκια και βαπόρια που προσέφεραν οι ναυτικοί του Μεγάλου Ρεύματος ανέβαιναν οι πιστοί από όλη την Πόλη συμμετέχοντες στην πανήγυρη μέχρι τον Μαύρο Μόλο κρατώντας την εικόνα της Μαυρομολίτισσας τελώντας ακολουθία μέσα στα πλεούμενα. Μια παράδοση που έσβησε κάτω από τον ορυμαγδό των γεγονότων που ακολούθησαν.
Οι κάτοικοι στο Μέγα Ρεύμα δεν έπαψαν όμως ποτέ να τιμούν τη μνήμη της και να φροντίζουν να διατηρούν σε περίοπτη θέση μέσα στο ναό των Ταξιαρχών την εικόνα, που έφτασε στο χωριό τους από το Μαύρο Μόλο. Κάθε χρόνο έστω και οι λιγοστοί εναπομείναντες τελούν τον Εσπερινό την παραμονή και λειτουργία ανήμερα στα εννιάμερα της Παναγίας στολίζοντας το ιστορικό εικόνισμα.
