Σύμφωνα με το άρθρο του αρχισυντάκτη της Μιλλιέτ Οζάι Σέντιρ με τίτλο «Δεν γίνεσαι στρατιώτης με το να βρίζεις την Τουρκία», «το πρόβλημα πριν από ένα πρόβλημα της Άγκυρας είναι ένα πρόβλημα της Αθήνας. Η Αθήνα θα πρέπει να δει αν η ακροδεξιά έχει διεισδύσει στον ελληνικό στρατό και να διδάξει στους στρατιώτες της ότι δεν γίνεσαι καλός στρατιώτης με το να βρίζεις την Τουρκία. Στην τελική, οι δυνάμεις των στρατών δεν καθορίζονται από το πόσο μπορούν να βρίσουν, αλλά από την αποτρεπτική τους δύναμη».
Ο Οζάι Σέντιρ γράφει: «Η Ελλάδα δεν είναι ένα κράτος των φυλετικών (εννοεί κάτι σαν ζουλού/ ή μπανανία). Ο ελληνικός στρατός δεν είναι ένας στρατός όπου όποιος πάρει ένα όπλο στα χέρια του μπορεί να κάνει ό,τι θέλει».
«Επομένως, το να λένε οι εκπαιδευόμενοι της Σχολής Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού ‘η Κύπρος είναι ελληνική’ και να βρίζουν την Τουρκία κατά τη διάρκεια της επίσημης παρέλασης πριν από ένα πρόβλημα για την Άγκυρα είναι ένα πρόβλημα για την Αθήνα. Εμένα δεν μου πέφτει λόγος να πω το τι θα κάνουν, αλλά μπορώ να κάνω δύο εισηγήσεις επί του θέματος:
Όσο απαραίτητο είναι να επιβληθούν υποδειγματικές τιμωρίες σε αυτούς τους δόκιμους, άλλο τόσο αναγκαίο είναι να εξεταστεί το κατά πόσο έχει διεισδύσει η ανερχόμενη ακροδεξιά στον Ελληνικό Στρατό και την Ελληνική Αστυνομία.
Τουλάχιστον θα μπορούσε να διερευνηθεί η επιρροή του φασιστικού ΕΛΑΜ της 'νότιας Κύπρου' στις στρατιωτικές σχολές στην Ελλάδα.
Η δεύτερη πρότασή μου προϋποθέτει λίγη περισσότερη προσπάθεια και πολιτική αποφασιστικότητα», αναφέρει.
Ο αρχισυντάκτης της Μιλλιέτ διερωτάται: «Από πού πήραν αυτό το θάρρος οι εκπαιδευόμενοι της στρατιωτικής σχολής ώστε να προβούν σε αυτή την ενέργεια με κίνδυνο να φέρουν την Αθήνα σε δύσκολη θέση;»
«Αν η μία από τις δύο φράσεις του Υπουργού Άμυνας Δένδια, στον οποίο υπάγεται ο Ελληνικός Στρατός, είναι η εχθρότητα για την Τουρκία, η δεύτερη είναι ο νόμος.
Σύμφωνα με την Ιδρυτική Συνθήκη του 1960, τι κάνουν στο διεθνές δίκαιο όταν οι εκπαιδευόμενοι των στρατιωτικών σχολών ανακηρύσσουν μια ανεξάρτητη χώρα ως ελληνική ;
Για τους ανθρώπους σαν τον Δένδια που θεωρούν πιο σημαντικό το δικό τους μέλλον από το μέλλον της πατρίδας τους, το «Διεθνές Δίκαιο» αποτελεί απλά μια περίτεχνη φράση.
