Ένα μεγάλο ερωτηματικό έχει δημιουργηθεί γύρω από το πρόγραμμα του τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς KAAN, μετά τις αντιφατικές τοποθετήσεις κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων.
Ο δημοσιογράφος Μουράτ Γετκίν, μέσα από το Yetkin Report, θέτει καίρια ερωτήματα:
-Ισχύει η εκδοχή του ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν ότι η παραγωγή δεν μπορεί να ξεκινήσει χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου των ΗΠΑ;
-Ή μήπως σωστή είναι η θέση του επικεφαλής της Αμυντικής Βιομηχανίας Χαλίκ Γκιουργκούν ότι τόσο το αεροσκάφος όσο και ο εγχώριος κινητήρας προχωρούν «κανονικά» σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα;
-Και τελικά, πόσο ρεαλιστική είναι η φημολογία περί συμφωνίας πώλησης 48 KAAN στην Ινδονησία, όταν ούτε η τουρκική Πολεμική Αεροπορία έχει παραλάβει ακόμη αεροσκάφη;
Οι δηλώσεις που άναψαν φωτιές
Στις 27 Σεπτεμβρίου, ο Χακάν Φιντάν από τη Νέα Υόρκη υποστήριξε ότι η μαζική παραγωγή του KAAN εξαρτάται από την έγκριση εξαγωγής αμερικανικών κινητήρων. Λίγες ώρες μετά, ο Χαλίκ Γκιουργκούν ανάρτησε στο Χ ότι όλα προχωρούν «σταθερά» και χωρίς καθυστέρηση. Η παρέμβασή του θεωρήθηκε ως «διορθωτική κίνηση», που δύσκολα θα γινόταν χωρίς την έγκριση του Ταγίπ Ερντογάν.
Τι (δεν) έκλεισε με τον Τραμπ
Σύμφωνα με τον Γετκίν, το ζήτημα του KAAN δεν λύθηκε στη συνάντηση Ερντογάν – Τραμπ στον Λευκό Οίκο (25 Σεπτεμβρίου). Ούτε για τα νέα F-16 υπήρξε κάποια ανακοίνωση, ούτε για την υπόθεση Halkbank, ούτε για τη Γάζα.
Αντιθέτως, προχώρησαν:
-Σε συμφωνία εισαγωγής αμερικανικού LNG, στο πλαίσιο της απαίτησης Τραμπ για μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο.
-Σε συνεργασία στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας.
-Σε αγορά 150 Boeing από την Turkish Airlines, συμπεριλαμβανομένων και των επίμαχων 737-MAX.
Το συμπέρασμα του Γετκίν: Το KAAN παραμένει αβέβαιο, ενώ η Άγκυρα φαίνεται να έχει «κλειδώσει» κυρίως εμπορικές και ενεργειακές συμφωνίες με τις ΗΠΑ.
